รับจํานองที่ดินตาบอด ขาย ฝาก
รับจํานองที่ดินตาบอด ขาย ฝาก ขายฝากบ้าน คืออะไร?แนวทางการขายฝาก เป็นการทำความตกลงซื้อขายแลกเปลี่ยนบ้าน ที่ดินหรือสินทรัพย์อื่นๆแต่ให้สิทธิ์เจ้าของเดิม สามารถนำเงินมาไถ่คืนคืนได้ ภายในเวลาที่ได้ตกลงกันไว้คนรับซื้อฝาก คิดดอกเบี้ยเราได้ไหม?โดยชอบด้วยกฎหมายคนรับซื้อฝาก สามารถเรียกเก็บค่าจ้างได้สูงสุด 1.25 %ต่อเดือน (น้อยกว่าดอกบัตรเครดิตหรือเงินกู้บางประเภทของธนาคาร)ขายฝาก ราวกับหรือต่าง กับการจำนำยังไง?การจำนองกับการขายฝาก ถ้าเกิดเป็นอสังหาฯ เช่นกันตรงที่ทั้งสองแบบจำเป็นที่จะต้องลงลายลักษณ์อักษร ณ กรมที่ดิน แตกต่างตรงที่การจำนองเอกสารสิทธิ์ยังเป็นชื่อของพวกเราส่วนการขายฝากนั้นเอกสารสิทธิ์ชื่อเป็นของคนรับซื้อฝาก และค่าธรรมเนียมที่ข้อบังคับเรียกเก็บไม่เหมือนกันเล็กน้อย ยังไงก็แล้วแต่แนวทางการขายฝากชอบได้ยอดเงินกู้ที่สูงกว่าการจำนำขายฝากเพิ่มเวลาไถ่ได้หลังจากเราขายฝากไปเรียบร้อยแล้ว หลังจากนั้นถ้าอยากยืดช่วงเวลาก็สามารถทำเป็นสูงสุดถึง 10 ปี อย่างเช่น ทีแรกๆทำสัญญาไว้ว่าจะไถ่คืนใน 2 ปี แต่ว่าเมื่อถึงเวลาจริง อาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีเหตุผลที่ทำให้เราไม่สามารถไถ่ได้ข้างใน 2 ปี ก็สามารถคุยกับผู้รับซื้อฝากได้ ว่าอยากได้ขยายเวลาออกไป แต่ว่ารวมแล้วจะไม่เกิน 10 ปี
“ขายฝาก” คือ สัญญาซื้อขายซึ่งเจ้าของในสินทรัพย์ตกไปยังผู้ซื้อ โดยมีกติกากันว่าผู้ขายบางทีอาจไถ่ทรัพย์นั้นคืนได้ (เปรียญพ.พ.มาตรา 491)
1.ข้อตกลงขายฝากเป็นสัญญาที่กรรมสิทธิ์ในเงินทองตกเป็นของคนรับซื้อฝากเมื่อลงบัญชี ซึ่งผู้ขายฝากจะได้รับกรรมสิทธิ์ในที่ดินกลับคืนได้จำเป็นต้องขอไถ่คืนด้านในตั้งเวลาสัญญาขายฝาก หรือภายในช่วงระยะเวลาที่ข้อบังคับระบุ พูดอีกนัยหนึ่ง ถ้าหากเป็นอสังหาริมทรัพย์มีกำหนด 10 ปี และถ้าหากเป็นสังหาริมทรัพย์มีระบุ 3 ปี นับจากเวลาซื้อขาย
2.ข้อตกลงขายฝากจะต้องมีกำหนดระยะเวลาว่าจะไถ่คืนกันเมื่อใด แต่ว่าจะกำหนดเวลาการไถ่คืนกันเกินกว่าที่กฎหมายกำหนดมิได้ หากไม่มีตั้งเวลาแน่ๆหรือกำหนดเวลาไถ่เหลือเกินกว่านั้นให้ลดลงมาเป็น 10 ปี และ 3 ปี ตามชนิดทรัพย์
3.การขยายตั้งเวลาไถ่ คนขายฝากและผู้ซื้อฝากจะทำข้อตกลงเพิ่มเวลาไถ่จำนวนกี่ครั้งก็ได้ แต่รวมกันแล้วจำเป็นต้องไม่เกิน 10 ปี นับแต่วันทำสัญญาขายฝาก และควรมีหลักฐานเป็นหนังสือลงชื่อของคนรับซื้อฝาก ซึ่งถ้าหากเงินทองที่ขายฝากจำเป็นที่จะต้องทำเป็นหนังสือแล้วก็ลงทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ ข้อตกลงขยายกำหนดเวลาไถ่จากวิธีขายฝากควรต้องลงทะเบียนต่อบุคลากรเจ้าหน้าที่ มิฉะนั้นจะชูเป็นข้อต่อสู้บุคคลภายนอกผู้ได้สิทธิมาโดยเสียค่าแรงงานและก็โดยสุจริตไม่ได้
4.ผลการใช้สิทธิไถ่ด้านในระบุ เจ้าของในสินทรัพย์ซึ่งขายฝากจะเป็นของคนขายฝากตั้งแต่ในตอนที่ผู้ขายฝากชำระสินไถ่หรือวางทรัพย์สินอันเป็นสินไถ่ ทรัพย์สินซึ่งไถ่นั้นผู้ไถ่ย่อมได้รับคืนโดยปลอดจากสิทธิอะไรก็ตามซึ่งผู้บริโภคเดิมหรือผู้สืบสกุลหรือผู้รับโอนจากผู้บริโภคเดิมก่อเกิดขึ้นก่อนจะถึงเวลาไถ่ อสังหาริมทรัพย์ เว้นเสียแต่แต่เป็นการเช่าทรัพย์สินที่อยู่ในระหว่างขายฝากซึ่งได้จดทะเบียนต่อพนักงานข้าราชการ และก็การเช่านั้นไม่ทำให้ผู้ขายฝากหรือผู้ไถ่เสียหาย กำหนดเวลาเช่ามีคงเหลือเท่าใดให้อาจจะบริบูรณ์เพียงเท่านั้น แต่ว่าจำต้องไม่เกินกว่าหนึ่งปี
จำพวกของการเขียนทะเบียนยังแบ่งออกเป็น
1.ขายฝาก มีกำหนด…ปี แปลว่า การจดทะเบียนขายฝากอีกทั้งแปลง ไม่ว่าในหนังสือแสดงสิทธิจะมีชื่อผู้เดียวหรือชื่อหลายคน ทุกคนขายพร้อมกัน
2.ขายฝากเฉพาะส่วน มีกำหนด…ปี หนังสือแสดงสิทธิมีชื่อหลายท่าน บางคนหรือคนจำนวนไม่น้อยแต่ว่าไม่ทั้งหมดขายเฉพาะส่วนของตนไป ส่วนของคนอื่นบางบุคคลไม่ได้ขาย
3.ไถ่ถอนจากขายฝากและไถ่ถอนจากขายฝากเฉพาะส่วน แปลว่า คนขายฝากได้ขอใช้สิทธิไถ่ถอนขายฝากด้านในกำหนดอายุเวลาในข้อตกลงขายฝาก หรือภายในตั้งเวลาที่กฎหมายกำหนดไว้เป็นสิบปี
4.แบ่งไถ่จากขายฝาก หมายความว่า ผู้ขายฝากได้ขายฝากที่ดินรวมกันหลายแปลงในข้อตกลงขายฝากฉบับเดียวกันหรือขายฝากไว้แปลงเดียว ต่อมามีการแยกที่ดินแปลงที่ขายฝากออกไปอีกหลายแปลงด้านในอายุคำสัญญาขายฝาก ผู้ขายฝากและผู้รับซื้อฝากตกลงให้ไถ่ถอนขายฝากที่ดินไปบางแปลง และบางแปลงยังคงขายฝากอยู่เหมือนเดิม โดยลดจำนวนเงินที่ขายฝากลงตามแต่คนขายฝากแล้วก็คนรับซื้อฝากจะตกลงกัน
5.ปลดข้อจำกัดการไถ่จากขายฝาก และก็ปลดข้อตกลงการไถ่จากขายฝากเฉพาะส่วน แสดงว่า ผู้ขายฝากแล้วก็ผู้รับซื้อฝากได้ตกลงกันในระหว่างอายุคำสัญญาขายฝากว่าคนขายฝากขอสละสิทธิการไถ่จากขายฝาก กล่าวอีกนัยหนึ่ง จะไม่ขอใช้สิทธิการถอนจากขายฝากอีกต่อไปแล้ว ทรัพย์สินที่ขายฝากไว้จึงพ้นจากเงื่อนไขการไถ่ เปรียบภาวะเหมือนกับเป็นการขายปกตินับจากขึ้นทะเบียนปลดข้อตกลงการไถ่
6.โอนสิทธิการถอนจากขายฝาก แล้วก็โอนสิทธิการไถ่จากขายฝากเฉพาะส่วน แปลว่า ในอายุสัญญาขายฝาก ผู้ขายฝากมีสิทธิที่จะไถ่ถอนจากขายฝากได้ แต่ว่าผู้ขายฝากได้โอนสิทธิการถอนดังที่ได้กล่าวมาแล้วให้บุคคลอื่นไป จะโดยความชอบพอไร้ค่าทดแทนหรือมีค่าตอบแทนก็ได้ แต่ต้องให้ผู้รับซื้อฝากรับรู้รวมทั้งให้ถ้อยคำยินยอม
7.แบ่งในชื่อเดิม (ระหว่างขายฝาก) แนวทางการขายฝากเป็นสัญญาซื้อขาย กรรมสิทธิ์ในเงินตกไปยังผู้ซื้อฝาก ส่วนคนขายฝากมีแม้กระนั้นสิทธิการไถ่ ผู้บริโภคฝากย่อมทำการแบ่งหรือจัดจำหน่ายจ่ายโอนทรัพย์ที่ขายฝากได้เมื่อได้รับคำยินยอมจากผู้ขายฝากแล้ว โดยผู้บริโภคฝากเป็นผู้ยื่นคำขอปฏิบัติการ หนังสือแสดงสิทธิแปลงแยกให้ลงนามผู้รับซื้อฝากเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ แล้วก็ให้ยกรายการขึ้นทะเบียนชนิดขายฝากไปเขียนแจ้งในรายการลงบัญชี ถ้าหากแปลงแยกแปลงใดคนขายฝากยินยอมให้พ้นสิทธิการถอนจากขายฝากก็ให้ลงบัญชีในจำพวกปลดข้อแม้การไถ่จากขายฝาก
8.ขยายกำหนดเวลาไถ่จากขายฝาก แปลว่า คนขายฝากรวมทั้งคนรับซื้อฝากตกลงกันขยายกำหนดเวลาไถ่ออกไปอีก ซึ่งตั้งเวลาไถ่รวมกันทั้งปวงจะต้องไม่เกินสิบปีนับแต่วันทำความตกลงขายฝากเดิม
วิธีการป้องกันการถูกเอาเปรียบสำหรับ ผู้ขายฝาก
1.อย่าลงลายลักษณ์อักษรวิธีขายฝากช่วงเวลาอันสั้นมากจนเกินความจำเป็น ทั้งนี้ช่วงเวลาวิธีขายฝากควรจะสอดคล้องกับความรู้ความเข้าใจของท่านในการที่จะหารายได้มาไถ่ทรัพย์สมบัติคืนได้ บอกเวลาเผื่อเหลือเผื่อขาดไว้ด้วย
2.เมื่อขายฝากอสังหาริมทรัพย์ ขอให้ใส่ใจว่าไม่มีวันเลือกอื่นเว้นเสียแต่ต้องไถ่คืนภายในกำหนดระยะเวลาแค่นั้น
3.อย่าเชื่อว่าถ้าขายฝากหลุดเป็นสิทธิผู้รับซื้อฝากแล้ว ผู้รับซื้อขาดจะยินยอมให้ซื้อที่ดินคืน หลายครั้งผู้รับซื้อฝากให้คำมั่น โดยให้คนขายฝากส่งดอกเบี้ยเสมอๆ ซึ่งคนขายฝากเชื่อส่งดอกเบี้ยเป็นเวลานับเป็นเวลาหลายปี ปรากฎว่าผู้ขายฝากได้ขายที่ดินแปลงนั้นให้กับผู้อื่นไปนานแล้ว
4.แม้คนรับซื้อฝากนัดไถ่คืนแนวทางการขายฝากในวันหมดข้อตกลงแนวทางการขายฝาก การนัดเจอไถ่ถอน ณ สำนักงานที่ดินต้องเป็นรุ่งเช้า ไม่ควรเป็นตอนบ่าย ด้วยเหตุว่าถ้าหากคนรับซื้อฝากไม่มาตามนัด ผู้ขายฝากจะไม่สามารถนำเงินไปวางไว้ในสำนักงานวางสมบัติพัสถานได้ทัน ที่ดินอาจหลุดเป็นสิทธิจากแนวทางการขายฝากได้
5.เลี่ยงแนวทางการขายฝากที่ดินที่กำหนดราคาวิธีขายคำสัญญาไม่ตรงกับที่เป็นจริง ดังเช่นว่า ขายฝากเอาไว้ภายในราคาจริง 300,000 บาท แต่คนรับซื้อฝากให้ระบุในสัญญาขายฝากเป็นเงิน 600,000 บาท โดยบวกดอกอีกเท่าตัว ทำให้เมื่อถึงกำหนดไถ่คืน วิธีขายฝากก็ไม่อาจหารายได้มาไถ่คืนได้ กลยุทธอย่างนี้มักใช้กันมากมายในกลุ่มคนรับซื้อฝาก คนขายฝากจำเป็นต้องรู้เรื่องว่าราคาที่กำหนดในข้อตกลงการฝากขาย กฎหมายไม่ให้บวกดอกเข้าไปด้วย โดยราคาที่ระบุในคำสัญญาและจำนวนเงินที่ได้รับไปจึงควรตรงกัน จึงจะป้องกันการหลุดเป็นสิทธิจากวิธีขายฝากได้
กรมที่ดินมีข้อแนะนำเกี่ยวกับการขายฝากสำหรับคนขายฝาก
1.สัญญาขายฝากที่กำหนดเวลาไถ่ไว้ต่ำยิ่งกว่าสิบปี ก่อนถึงกำหนดเวลาไถ่ ถ้าหากผู้ขายฝากมีความเห็นว่าไม่อาจใช้สิทธิไถ่ข้างในกำหนดเวลาได้ ควรทำความตกลงกับคนซื้อฝากเพื่อขอขยายกำหนดเวลาไถ่ การขยายตั้งเวลาไถ่อย่างต่ำจะต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือลงชื่อคนซื้อฝาก
และควรที่จะนำกติกาดังที่กล่าวมาข้างต้นมาขึ้นทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ โดยผู้ขายฝากและผู้ซื้อฝากจำเป็นต้องมาดำเนินการเขียนทะเบียนร่วมกันทั้งสองฝ่าย ในกรณีที่ขอลงบัญชีเมื่อเลยกำหนดเวลาไถ่ไปแล้วต้องมีหนังสือหรือหลักฐานเป็นหนังสือลงนามคนซื้อฝากที่ได้สร้างขึ้นก่อนหมดกำหนดเวลาไถ่มาแสดงต่อบุคลากรเจ้าหน้าที่ด้วย
2.การเขียนทะเบียนไถ่ถอนจากขายฝากเป็นคนละส่วนกับการใช้สิทธิไถ่ เนื่องจากว่าการเขียนทะเบียนไถ่ถอนจากขายฝากจะปฏิบัติเมื่อใดก็ได้ แต่ว่าการใช้สิทธิไถ่จำต้องกระทำด้านในตั้งเวลาไถ่ตามสัญญาขายฝาก โดยนำสินไถ่ส่งแก่ผู้บริโภคฝากข้างในกำหนดเวลาไถ่ ถ้าเกิดไม่อาจจะตามตัวคนซื้อฝากได้
หรือผู้ซื้อฝากเลี่ยงไม่ยอมให้มีการไถ่ ให้นำสินไถ่ไปวาง ณ สำนักงานวางทรัพย์สมบัติด้านในกำหนดเวลาไถ่โดยสละสิทธิถอนทรัพย์สมบัติที่ได้วางไว้ การวางสินทรัพย์ในส่วนกลางให้วาง ณ ที่ทำการวางทรัพย์สมบัติกลาง กรมบังคับคดี กระทรวงยุติธรรม ในส่วนภูมิภาคในสำนักงานบังคับคดีแล้วก็วางทรัพย์สมบัติภูมิภาค
หรือสำนักงานบังคับคดีจังหวัด สำหรับจังหวัดที่ไม่มีที่ทำการบังคับคดีตั้งอยู่ ให้ติดต่อนายสิบศาลของศาลจังหวัดนั้นๆเพื่อจัดส่งแก่ที่ทำการบังคับคดีแล้วก็วางสินทรัพย์ภูมิภาคถัดไป อย่างไรก็ตาม เมื่อใช้สิทธิไถ่แล้วควรรีบมาขอขึ้นทะเบียนต่อบุคลากรข้าราชการอย่างรวดเร็ว ถ้าทิ้งไว้บางทีอาจเกิดความย่ำแย่ได้
3.ค่าธรรมเนียมการจดทะเบียนขายฝากไม่เหมือนกับจำนอง กล่าวคือ ในการลงบัญชีขายฝากจำเป็นจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมเป็นค่าขึ้นทะเบียนขายฝากในอัตราร้อยละ 2 ของราคาประเมินเงินทุนตามที่คณะกรรมการตั้งราคาประเมินทุนทรัพย์กำหนด นอกเหนือจากนี้ยังจำต้องชำระภาษีรายได้หัก ณ ที่จ่าย
และก็อากรแสตมป์ตามประมวลรัษฎากรอีกด้วย ส่วนการเขียนทะเบียนจำนองผู้ขอลงบัญชีจะเสียค่าบริการในอัตราร้อยละ 1 ตามจำนวนเงินทุนที่จำนำ อย่างสูงไม่เกิน 200,000 บาท หรือในอัตราร้อยละ 0.5 อย่างสูงไม่เกิน 100,000 บาท ในกรณีจำนองสำหรับเพื่อการให้สินเชื่อเพื่อการกสิกรรมของสถาบันการเงินที่รัฐมนตรีระบุ การจำนำไม่ต้องจ่ายภาษีรายได้หัก ณ ที่จ่าย ตามประมวลรัษฎากร ส่วนอากรแสตมป์พนักงานเจ้าหน้าที่จะเรียกเก็บต่อเมื่อสัญญาจำนองเป็นหลักฐานการกู้ยืมเงินด้วย โดยผู้ให้กู้มีบทบาทต้องชำระ
จำนำที่ไหนดีและก็จำต้องดูอะไรบ้างการที่เพื่อนพ้องๆจะนำบ้านหรือที่ดินไปจำนำเพื่อเป็นประกันสำหรับในการกู้ยืมเงินนั้นนับว่าเป็นเรื่องที่จะต้องคิดอย่างละเอียดก่อน เนื่องจากว่าการติดหนี้ติดสินหลักแสนหรือล้านนั้นไม่ใช่เรื่องเล่นๆทั้งในปัจจุบันยังมีสถาบันการเงินรวมถึงบริษัทเอกชนมากมายก่ายกองที่พร้อมให้นำบ้านมาเป็นหลักประกันในการกู้ยืมเงิน โดยเหตุนั้น เราจะต้องใคร่ครวญ ดังนี้
1. ความน่าเชื่อถือของบริษัทที่รับจำนำ ในส่วนของธนาคารชื่อดังอาจไม่น่าห่วงเยอะแค่ไหน แต่ว่าหากเป็นบริษัทหรือเอกชนรายอื่นๆควรสำรวจข้อมูลให้ดีและก็เลือกแหล่งที่มีความน่าเชื่อถือเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่บางทีอาจเกิดขึ้นในภายหลัง
2. ปริมาณวงเงินที่อนุมัติ เนื่องจากว่าแม้เงินที่ได้จากการกู้น้อยกว่าที่ปรารถนา อาจทำให้เงินที่ได้มาไม่เพียงพอจะนำไปขจัดปัญหาที่เกิดขึ้นได้ แถมยังเป็นหนี้เป็นสินเพิ่มขึ้นอีก ปัญหาเก่าก็ยังไม่หาย ปัญหาใหม่มากขึ้นอีก แบบงี้แย่แน่นอนนะครับ
3. ช่วงเวลาผ่อนหนี้แล้วก็ดอก เป็นสิ่งสำคัญจะต้องคำนวณให้ดี ควรเลือกแบบซึ่งสามารถรับผิดชอบไหว ส่งได้ตามกำหนด นอกจากนั้น ผู้รับจำนองแต่ละที่ก็จะคิดอัตราค่าดอกเบี้ยไม่เท่ากัน สหายๆจึงต้องควรเปรียบและเลือกรายที่คิดดอกเบี้ยเหมาะสมสุดเพื่อที่จะได้ให้พวกเราไม่ต้องจ่ายดอกที่แพงเหลือเกินนั่นเอง
4. อ่านเนื้อหาในข้อตกลงให้ครบถ้วนสมบูรณ์ ก่อนที่จะเซ็นต์ชื่อลงไป อยากที่จะให้เพื่อนพ้องๆอ่านคำสัญญาให้ดีก่อนว่าเป็นการจำนอง แล้วก็มีรายละเอียดเพิ่มเติมตรงจากที่ตกลงกันไว้ เพราะเหตุว่าหากเซ็นต์ลงไปแล้วนั่นแสดงว่าเราสารภาพข้อจำกัดทั้งปวงในสัญญานั่นเอง จะพูดว่าไม่เคยทราบก็อาจจะไม่ทันแล้ว
การจำนำบ้านหรือที่ดินนั้นก็ราวกับการที่เรานำอสังหาริมทรัพย์ของพวกเราไปวางเป็นหลักประกันไว้เพื่อเป็นประกันการจ่ายและชำระหนี้ รวมทั้งจะได้กลับคืนก็ต่อเมื่อใช้เงินครบตามคำสัญญาที่ตกลงกันไว้กับผู้รับจำนำ ด้วยเหตุดังกล่าวเพื่อนฝูงๆควรศึกษาค้นคว้าข้อมูลของบริษัทที่รับจำนำให้ดี แล้วก็อ่านเนื้อหาในข้อตกลงให้ครบถ้วนบริบูรณ์ จะได้ผิดคนอื่นเอารัดเอาเปรียบหรือถูกโกงนั่นเอง
แนวทางการขายฝาก คืออะไรวิธีขายฝากเป็นการค้าขายอย่างหนึ่งซึ่งกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินตกเป็นของผู้ซื้อ ฝากในทันทีแม้กระนั้นมีข้อตกลงว่า คนขายฝากอาจไถ่ทรัพย์สมบัติคืนได้ภายในเวลาที่กำหนดทรัพย์สินใด ขายฝากได้บ้าง สินทรัพย์ทุกจำพวกขายฝากได้ ไม่ว่าจะเป็นบ้าน ที่ดิน รถยนต์ เรือ นาฬิกา แต่การค้าขายทรัพย์บางสิ่งจำเป็นต้องปฏิบัติตามแบบที่กฎหมายกำหนดไว้แบบของสัญญาขายฝาก
1. หากเป็นการขายฝากอสังหาริมทรัพย์ (สินทรัพย์ที่เคลื่อนที่ไม่ได้) เช่น บ้าน หรือที่ ดิน หรือขายฝากเรือกำปั่น หรือเรือที่มีระวางตั้งแต่หกตันขึ้นไป เรือกลไฟหรือเรือยนต์ที่มี ระวางตั้งแต่ห้าตันขึ้นไป รับจํานองที่ดินตาบอด เรือนแพที่คนอาศัย สัตว์พาหนะ ตัวอย่างเช่น ช้าง ม้า วัว เป็นต้น เงินพวกนี้จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือและก็ลงทะเบียนซึ่งๆหน้าพนักงานข้าราชการเพียงแค่นั้น ถ้าหากไม่ทำตามอย่างนี้เป็นอันว่าคำสัญญาขายฝากนี้ใช้ไม่ได้
2. ถ้าหากเป็นการขายฝากสังหาริมทรัพย์ ที่มีราคา 500 บาทหรือเรียกว่า 500 บาท ขึ้นไป วิธีขายฝากนี้ต้องทำหลักฐานเป็นหนังสือ ให้คนขายรวมทั้งผู้บริโภคเซ็นเอาไว้ในหนังสือ หรือต้องมีการวางมัดจำ หรือมีการชำระหนี้นิดหน่อยไปแล้ว มิฉะนั้นจะฟ้องร้องคดีให้ศาล บังคับมิได้การไถ่คืนทรัพย์คืนหรือการซื้อกลับคืน
1. สินไถ่หมายถึงจำนวนเงินที่ผู้ขายฝากต้องเอามาชำระแก่ผู้รับซื้อฝาก เพื่อขอไถ่เอา ทรัพย์สินคืนซึ่งบางครั้งอาจจะตกลงเอาไว้ภายในข้อตกลงขายฝากหรือเปล่าได้ตกลงไว้ก็ได้ และก็สินไถ่ต้องเป็น เงินเสมอและไถ่ถอนกันด้วยเงินอย่างอื่นมิได้
2. ช่วงเวลาการไถ่คืนเงินทองที่ขายฝาก
2.1 แนวทางการขายฝากอสังหาริมทรัพย์ ต้องกำหนดไถ่ถอนกันภายในเวลาไม่เกิน 10 ปี
2.2 แนวทางการขายฝากสังหาริมทรัพย์ ต้องกำหนดไถ่คืนกันภายในช่วงเวลาไม่เกิน 3 ปี
3. การไถ่คืนสมบัติพัสถานคืนมีข้อพิเคราะห์ดังต่อไปนี้
3.1 จำต้องไถ่ภายในตั้งเวลาที่ตกลงกันไว้ จะไถ่เมื่อเกินกำหนดแล้วมิได้ รวมทั้งเจ้าของในเงินจะเป็นของผู้ซื้อฝากอย่างเด็ดขาด ผู้ขายฝากหมดสิทธิไถ่
3.2 ขยายตั้งเวลาไถ่ทรัพย์สินคืนสามารถทำเป็น ควรจะมีหลักฐานเป็นหนังสือ ลงลายมือชื่อคนรับไถ่
4. บุคคลที่มีสิทธิไถ่สินทรัพย์ที่ขายฝากคืนได้
4.1 ผู้ขายฝากหรือทายาทของคนขายฝาก
4.2 ผู้รับโอนสิทธิการไถ่สินทรัพย์คืน
4.3 บุคคลซึ่งในคำสัญญายอมไว้โดยยิ่งไปกว่านั้นว่าให้เป็นผู้ไถ่ได้
5. บุคคลที่มีสิทธิให้ไถ่คืนได้
5.1 คนรับซื้อฝากหรือหากว่าคนรับซื้อฝากตายก่อนถึงกำหนดเวลาไถ่ ผู้ขาย ฝาก จำเป็นต้องไปขอไถ่จากผู้สืบสกุลของผู้รับฝาก
5.2 คนรับโอนสินทรัพย์ที่ขายฝากนั้น จากคนซื้อฝากเดิม ดอกผลของสินทรัพย์ที่ขายฝากซึ่งเกิดขึ้นในระหว่างการขายฝากย่อมตกเป็นของผู้บริโภคฝาก ค่าธรรมเนียมตอนทำสัญญาขายฝาก คนซื้อฝากเป็นผู้ออกค่าธรรมเนียม